Wiersze zatytułowane „Ars poetica” nie zawsze odnoszą się do sztuki poetyckiej. Często to zagadnienia etyczne przeważają w wierszach nad estetyką, a sztuka życia nad sztuką pisania wierszy. Taki jest wiersz Wojciecha Kawińskiego.

– Poeta, jak każdy człowiek, codziennie napełnia się obrazami i informacjami, które mogą stanowić inspirację do wiersza. Mogą, ale czy stanowią? Bo jak wybrać to właściwe ziarenko z korca maku? Trafne rozumowanie to jednak za mało na wiersz. Potencjał tkwi w literach, czeka na ujawnienie i uzewnętrznienie. Wydaje mi się, że „Ars poetica” Kawińskiego postuluje uważność i sztukę oczekiwania na wiersz – mówił Krzysztof Kuczkowski.