Chcesz nauczyć się logicznego myślenia? Graj w gry komputerowe

Gry komputerowe stają się coraz popularniejsze. Co ciekawe, rozrywce elektronicznej na całym świecie oddają się gracze w różnym wieku. Ci młodsi szukają po prostu dobrej zabawy, ci starsi z kolei, coraz częściej przy grach chcą ćwiczyć umysł. Dlatego na rynku pojawia się coraz więcej gier logicznych, najczęściej od niezależnych twórców. Gry logiczne indie (independent – ang. niezależny przyp. red.) charakteryzują się często bardzo oryginalną tematyką, świeżym spojrzeniem na zagadnienie i dobrą oprawą audiowizualną. Po ciężkim dniu np. w pracy lub szkole są dobrym sposobem, aby nasze szare komórki poczuły się zrelaksowane. Przygotowaliśmy kilka propozycji dla każdego, kto chciałby „podszlifować” umiejętność logicznego myślenia.

Her Story

To nietypowa gra komputerowa. Należy do gatunku detektywistycznych. Gracz może poruszać się jedynie w wirtualnej bazie danych złożonej z posterunkowych nagrań. Można na nich zobaczyć kobietę, która opowiada o przestępstwie popełnionym przed laty. Jej historie są bardzo krótkie – zwykle trwają ok. 4 sekund. Gracz musi wpisywać słowa kluczowe, by wysłuchać, co ma do powiedzenia świadek.

Gra zmusza do skupienia się nad słowami aktorki. Tylko tak można odkryć tajemnicę. Innym utrudnieniem jest to, że wpisanie jakiegoś słowa ukazuje tylko pięciu filmików, w których aktorka go używa (jednak już w kolejności chronologicznej).

Oryginalność Her Story polega przede wszystkim na nietypowym rodzaju rozgrywki. Nie jest on w żadnym stopniu dynamiczny. Pozwala za to wczuć się w rolę detektywa próbującego dojść po nitce do kłębka i w ten sposób znaleźć rozwiązanie. Intrygujące i klimatyczne.

Grę można kupić przez platformę Steam za około 25 złotych.

Q.U.B.E.

Niezależna gra stworzona przez trzech studentów Uniwersytetu w Newport. Styl rozgrywki przypomina nieco bardziej znany Portal. Nie posiada żadnej fabuły. W Q.U.B.E. gracz przenosi się do wnętrza budynku wyłożonego białymi sześcianami. Wśród nich wyróżniają się kolorowe bloki. I tylko na nie bohater może oddziaływać. Robi to za pomocą swoich rękawic.

Przyciągając i odpychając, podwyższając i zniżając kolorowe sześciany, gracz musi torować sobie drogę do kolejnych etapów. Mimo, że początek to typowy samouczek i zagadki nie są trudne, z czasem gra staje się naprawdę wymagająca.

Grę można kupić za około 30 złotych.

Połączenie gry zręcznościowej z elementami logicznymi. Braid został wydany w 2D, przez co wyglądem może trochę przypominać legendarnego Mario. Jakość graficzna Braida, mimo 6 lat od premiery, wciąż może zachwycać. Gra wygląda tak, jakby została namalowana akwarelami. Wszystko to jest wzbogacone klimatyczną muzyką.

Rozgrywka polega na pokonywaniu plansz przygotowanych przez twórców. Na przeszkodzie bohatera stają małe potworki (często przypominające te z Mario) oraz różnorodne pułapki. Prawdziwą trudność ma jednak sprawić manipulacja czasem gry. Aby ukończyć kolejne etapy, gracz musi cofać czas w odpowiednich momentach. Tutaj twórcy wykazali się dużą kreatywnością, bo zagadki potrafią być naprawdę wymagające.

Kolejna logiczna platformówka. W odróżnieniu od poprzednich tytułów, The Swapper jest osadzony w realiach kosmosu. Również tutaj twórcy położyli silny nacisk na jak najlepsze oddanie klimatu. Zamiast na fabule, która w gruncie rzeczy nie jest istotna, gracz może skupić się na nastrojowej muzyce i ładnej grafice.

W The Swapper bohater ma za zadanie zbadać opuszczoną stację kosmiczną i odkryć, co się tam stało. By to zrobić musi użyć nietypowego urządzenia, jakim jest karabin pozwalający mu tworzyć klony. Kopie bohatera wykonują te same ruchy, co on sam. Dodatkowo, może on przenieść się w stworzoną przez siebie postać. By przejść przez kolejne etapy rozgrywki trzeba perfekcyjnie opanować urządzenie.

Gra prosta, a zarazem trudna. Prosta, bo pozbawiona jakichkolwiek ozdobników. Cały jej wygląd jest stworzony z czerni i bieli oraz zwykłych brył, po których porusza się bohater. Trudna, bo zagadki mogą śnić się po nocach.

W odróżnieniu od innych, w tej grze gracz nie steruje ruchami bohatera. Kukiełka porusza się sama, a wpływ na nią może mieć tylko otoczenie. Gdy natknie się na ścianę, odbije się od niej i pójdzie w drugą stronę, gdy wejdzie w dziurę – wpadnie w nią. To właśnie otoczeniem musi sterować gracz. Obracając kamerą trzeba tak przygotować trasę, by bohater mógł bezpiecznie ukończyć etap. Wbrew pozorom rozgrywka jest piekielnie trudna.

mili/mmt