Psycholog Dastin Suski, wiceprezes fundacji FOSA, podkreśla, że depresja dotyka coraz większej liczby osób. – Trochę przełamuję mit, że na tę chorobę cierpią tylko słabi, leniwi, czy osoby, które nie poradziły sobie w życiu. Depresja nie wybiera, może dotknąć każdego z nas bez względu na płeć, zamożność czy pochodzenie. Jeśli od dłuższego czasu mamy gorszy nastrój, czujemy pewnego rodzaju pustkę, jeżeli rzeczy, które dawniej sprawiały nam radość, przestają cieszyć, a wręcz kosztują nas coraz więcej wysiłku, stresu i emocji, gdy coraz trudniej dbać o dobry sen, to pierwszy sygnał, że dzieje się coś złego – wyjaśnia.

SKUTKI NIELECZONEJ CHOROBY

Najbardziej narażone na depresję są młode osoby. W ciągu doby na izbę przyjęć Wojewódzkiego Szpitala Psychiatrycznego w Gdańsku zgłasza się od kilku do kilkunastu pacjentów w wieku od dziesięciu do siedemnastu lat.

– To głównie przypadki depresji i zaburzeń zachowania wynikające z oddziaływania najbliższego środowiska związanego ze szkołą, rodziną czy rówieśnikami. Izolacja, która podczas pandemii bardzo nas dotknęła, znacząco wpłynęła na zaburzenia adaptacyjne. Objawy depresji mogą przerodzić się w zespół depresyjny, a długotrwale nieleczona może wywoływać autoagresję czy samookaleczenia. W najgorszym przypadku kończy się nie tylko myślami, ale również próbami samobójczymi – przestrzega Anna Czarnowska, rzecznik prasowy Wojewódzkiego Szpitala Psychiatrycznego im. prof. Tadeusza Bilikiewicza.

WPŁYW NARKOTYKÓW

Anna Czarnowska dodaje, że w izbie przyjęć gdańskiego „Srebrzyska” niejednokrotnie pojawiają się osoby nadużywające substancji psychoaktywnych. Pod wpływem ich działania wyzwalane są negatywne emocje, które nie pozwalają prawidłowo funkcjonować.

– Dostępność wsparcia ambulatoryjnego, psychiatrycznego dla dzieci i młodzieży od wielu lat jest mocno ograniczona. Nie ma miejsc w poradniach i oddziałach dziennych, brakuje też ośrodków wsparcia leczenia środowiskowego. Dla przykładu w Gdańsku mamy tylko jeden oddział dzienny dla dzieci, a potrzebne byłoby około piętnastu – mówi rzeczniczka.

Czarnowska podkreśla także znaczenie pomocy, jakiej udzielił samorząd województwa pomorskiego. Od czerwca w szpitalach marszałkowskich działają specjalistyczne poradnie środowiskowej opieki psychologicznej i psychoterapeutycznej dla dzieci i młodzieży. Ośrodki te nie zatrudniają jednak psychiatrów ani nie stosują leków.

ZNACZENIE EDUKACJI

W celu profilaktyki depresji i edukacji w zakresie radzenia sobie z tą chorobą Fundacja Dbam o Mój Zasięg zrealizowała skierowaną do uczniów, rodziców i nauczycieli kampanię „Dobrze, że jesteś”.

– Coraz więcej osób choruje na depresję, szuka wsparcia. „Dobrze, że jesteś” to program skierowany do mieszkańców Gdyni, ale w wielu działaniach kierujemy się do mieszkańców całego naszego kraju. Naszym celem jest zwrócenie uwagi na zjawisko depresji. Nie powinniśmy bagatelizować tej choroby. Realizujemy warsztaty z uczniami gdyńskich szkół i popołudniowe spotkania z chętną młodzieżą, bo często nie rodzic ani nauczyciel, a kolega czy koleżanka z ławki widzi coś niepokojącego. Prowadzimy też warsztaty online dla rodziców i szkolenia dla nauczycieli, a także realizujemy podcasty i piszemy poradniki – wylicza Maciej Dębski z Uniwersytetu Gdańskiego i Fundacji Dbam o Mój Zasięg.

CO SĄDZĄ GDAŃSZCZANIE?

Gdańszczanie dostrzegają problem depresji, a wielu z nich doświadczyło jej osobiście. – Depresja nie rodzi się z godziny na godzinę, przyczyn na pewno jest wiele. U młodzieży mogą być one związane ze szkołą czy internetem, może to być na przykład hejt – mówi jedna z mieszkanek. – Sama jestem w depresji, ale staram się tego nie okazywać. Pojawiają się wybuchy i wyciszenia. Najważniejszym sposobem pomocy jest rozmowa – dodaje inna.

Marta Włodarczyk/MarWer