Dawno, dawno temu, w 1960 roku, wybuchła fala deklaracji niepodległości ze strony dawnych afrykańskich kolonii brytyjskich, hiszpańskich i francuskich. Ten słynny trend nazwano później falą niepodległości afrykańskiej, Rokiem Afryki. W Polsce propaganda PRL wyjątkowo hałaśliwie nagłaśniała wszystkie te wydarzenia – oczywiście w duchu triumfu ruchów narodowo-wyzwoleńczych nad kolonializmem zachodnim.

Gdańsk powojenny w latach 40., 50. i 60. ciągle jeszcze nie ma jeszcze swojej dobrej, dużej liczby monografii pokazujących, jak miasto nad Motławą żyło po wojnie. Z tym większym zainteresowaniem sięgnąłem po książkę Mieczysława Kochanowskiego – „Karnawał 1956-1968”.

Jak wielu gdańszczan mam litewskie, wileńskie korzenie. Moja mama urodziła się w Wilnie, mój dziadek urodził się w Wilnie i moja babcia urodziła się w Wilnie. Do miasta nad Wilią przybywałem już wiele lat temu. Pierwszy raz w 1990 roku, kiedy byłem świadkiem tego, jak parlament, jeszcze wówczas Litewskiej Republiki Radzieckiej, ogłosił niepodległość. Pamiętam dobrze, jak sowiecki herb